وقتشه آوازه ی حق، دروغو آواره کنه
صدای بیداری ما، چرت ِ شبو پاره کنه
هرم نفس های تو وُ هرم نفسهای منه
که ریشه ی کوه ِ یخو، می تونه از جا بکنه
قله ی سیمرغی ما جا نمی ده به کرکسی
به رخ بکش حضورتو، کوره نبینه هر کسی
هر چی مچاله شد بسه، غرور ِ لحظه های ما
باید بپیچه تو فلک، صدای رعد ِ پای ما
ابر ِ عبوس ِ غم می خواد، روزمونو سیا کنه
بارون ِ سربی بباره، آتیش و خون به پا کنه
نذار که دست ِ شوم ِ شب، ببنده چشم بازتو
به قلب ِ تیرگی بزن، دل ِ حماسه سازتو

نظرات شما عزیزان: